(polski poniżej)
Dear Brothers and Sisters in our Diocese.
Exactly today, on October 31, five years have passed since I was consecrated and ordained Bishop of the Diocese of Reykjavík. It is not a long time but still it gives reason to make a brief assessment.
The first word that comes to mind when I look back on those five years is gratitude. Gratitude to God and to all of you, priests, nuns and everyone in the Diocese of Reykjavík. When I started as a Parish Priest in East-Iceland in the Parish of Saint Thorlak in Reyðarfjörður in 2007, all the formal papers I received from the community of Fjarðabyggð had the motto: “You are in a good place”.
From my experience after five years as Bishop, I can say with gratitude, “I am in a good place. God gave me good people!” May God help us to continue on this good journey.
Maybe you know that we hold a priest-meetings in Landakot almost every month, and as we advise our parishioners, so we also discuss the main task of the year at our January meeting.
This year the task was that in all our Parishes in this country we want to establish a Parish Council. It is not just because Church law mentions it, but because we feel it is necessary to give parishioners the opportunity to influence the life of the Parish and it can improve our Christian life in this country. Thank God, it worked! I am happy to say that I have approved the list of Parish Councils in all the Parishes. I wish all the Parish Priests and members of the Parish Councils that this be not just a formal appointment, but that it will be a fruitful service to the brothers and sisters in our Parishes.
It would be good for us all to participate in the life of our parishes. It is not just an offer but a vocation as we see in the first part of Christifideles Laici, the exhortation of Pope St. John Paul II of December 30, 1988:
“The lay members of Christ’s Faithful People … are those who form that part of the People of God which might be likened to the labourers in the vineyard mentioned in Matthew’s Gospel: “For the Kingdom of heaven is like a householder who went out early in the morning to hire labourers for his vineyard. After agreeing with the labourers for a denarius a day, he sent them into his vineyard” (Mt 20:1).” (Christifideles Laici 1).
Dear Brothers and Sisters, take this call seriously. Let us continue to be close to our Church, our Parish and to the Priests. Let us actually show our physical and spiritual closeness. Let us raise enough money for the maintenance and development of all that is in the Parish and our Diocese and take good care of our Priests and ask God for his blessing for all our projects.
We are in a good place and in a good Church community. Our Parishes and Diocese in this country are waiting for the help of us all. Let us find our place in the “vineyard”. Maybe we are not able enough for the hardest work, but someone also needs to gather branches from the earth to lighten the work of the other workers.
Let us ask her for help, who was always close to her Son and is called the Mother of the Church:
“O Virgin Mother, guide and sustain us so that we might always live as true sons and daughters
of the Church of your Son. Enable us to do our part in helping to establish on earth the civilization of truth and love, as God wills it, for his glory.” (Christifideles Laici 64). Amen.
I myself humbly ask for your help, your prayers and patience with me and I promise you the same.
With blessing, your Bishop and Brother,
+ David
—
List pasterski z okazji pięcioletniej posługi biskupa Dawida w Diecezji Reykjavickiej
Drodzy Bracia i Siostry w naszej diecezji.
Dokładnie dzisiaj, 31 października, minęło pięć lat, odkąd zostałem wyświęcony na biskupa i objąłem urząd ordynariusza diecezji Reykjavík. Nie jest to długi czas, ale daje powód do krótkiej reflekcji.
Pierwsze słowo, które przychodzi mi do głowy, kiedy spoglądam wstecz na te pięć lat, to wdzięczność. Wdzięczność Bogu, kapłanom, siostrom zakonnym i wam wszystkim wiernym świeckim w diecezji Reykjavík. Kiedy zaczynałem posługę jako proboszcz we wschodniej Islandii, w parafii św. Thorlaka w Reyðarfjörður w 2007 r., wszystkie oficjalne dokumenty, które otrzymałem z Urzędu Gminy w Fjarðabyggð, miały motto: „Jesteś w dobrym miejscu”.
Patrząc na pięć lata mojej posługi jako biskupa mogę powiedzieć z wdzięcznością: „Jestem w dobrym miejscu. Bóg dał mi dobrych ludzi!” Niech Bóg pomoże nam kontynuować tę dobrą podróż.
Zapewne wiecie, że raz w miesiącu odbywają się spotkania księży na Landakocie , na których omawiamy sprawy diecezji. Na spotkaniu w styczniu ustalamy główne zadanie na cały rok duszpasterski.
W tym roku polegało ono na tym, aby we wszystkich naszych parafiach na wyspie utworzyć Radę Parafialną. Nie tylko dlatego, że wspomina o tym Prawo Kanoniczne, ale również uważamy to za konieczne, aby dać parafianom możliwość wpływania na życie parafii. Może to poprawić nasze życie chrześcijańskie w tym kraju. Dzięki Bogu, udało się to zrealizować. Z radością mogę oznajmić, że zatwierdziłem listy Rad Parafialnych we wszystkich parafiach. Życzę wszystkim proboszczom i członkom tych Rad, aby nie była to tylko formalne nominacja, ale dobra okazja do owocnej posługi braciom i siostrom w naszych parafiach.
Byłoby dobrze, gdybyśmy wszyscy uczestniczyli w życiu naszych parafii. To nie jest tylko propozycja, ale powołanie. Bardzo wyraźnie mówi o tym św. Jan Paweł II w Adhortacji Apostolskiej Christifideles laici, z 30 grudnia 1988 r . „Katolicy świeccy (…), wchodzą w skład Ludu Bożego ukazanego w przypowieści o robotnikach winnicy w Ewangelii św. Mateusza: „Albowiem królestwo niebieskie podobne jest do gospodarza, który wyszedł wczesnym rankiem, aby nająć robotników do swej winnicy. Umówił się z robotnikami o denara za dzień i posłał ich do winnicy” (Mt 20, 1-2).
Drodzy Bracia i Siostry, potraktujcie to wezwanie poważnie. Pozostańmy blisko naszego Kościoła, naszych parafii i kapłanów. Okażmy naszą fizyczną i duchową solidarność. Nie zapominajmy o materialnym wsparciu, dzięki któremu będzie możliwe utrzymanie parafii i realizacja duszpasterskich projektów w naszej diecezji. Troszczmy się także o naszych kapłanów i prośmy Boga o błogosławieństwo dla wszystkich podejmowanych dzieł.
Jesteśmy w dobrym miejscu, we wspólnocie Kościoła. Nasze parafie i diecezja w tym kraju czekają na pomoc nas wszystkich. Znajdźmy swoje miejsce w „winnicy”. Może nie mamy odpowiednich zdolności do rozwiązywania skomplikowanych zadań, ale potrzeba także tych, którzy „będą zbierać gałęzie z ziemi”, aby ułatwić pracę innym.
Prośmy o pomoc tę, która zawsze była blisko swojego Syna i nazywana jest Matką Kościoła:
“Najświętsza Dziewico, Matko Chrystusa i Matko Kościoła, Ty, która z Apostołami w wieczerniku trwałaś na modlitwie, oczekując przyjścia Ducha Pięćdziesiątnicy, proś o nowe Jego rozlanie na wszystkich katolików świeckich, mężczyzn i kobiety, ażeby w pełni sprostali swojemu powołaniu i swojej misji, wezwani— jako latorośle prawdziwego krzewu winnego —do przynoszenia obfitego owocu dla życia świata. Dziewico Matko, prowadź nas i wspieraj, abyśmy zawsze żyli jak prawdziwi synowie i córki Kościoła Twojego Syna
i przyczyniali się do utrwalania tu na ziemi cywilizacji prawdy i miłości, zgodnie z wolą Boga i dla Jego chwały. Amen.” (Christifideles Laici 64)
Drodzy Bracia i Siostry pokornie proszę Was o wsparcie, modlitwę i cierpliwość do mnie i ja sam obiecuję Wam to samo.
Z błogosławieństwem, Wasz Biskup i Brat
+ David
