(polski poniżej) (tagalog sa ibaba)
„When Joseph awoke from sleep, he did as the angel of the Lord commanded him; he took her as his wife “ (Mt 1,24a).
Thus ends the account of Matthew the evangelist about Joseph’s dream, where God explains to him what his plans for Mary are, and gives him encouragement. Joseph, to whom God has spoken through dreams, holds a discreet and hidden place in the gospels because of his humble fidelity but plays an important part in salvation history. “In Joseph, Jesus saw the tender love of God” (Patris Corde, 3). In the Tradition of the Church, Joseph has become increasingly important. Pope Francis has highlighted Joseph’s role in our Christian life, not least in the liturgy, by prescribing that he is always to be mentioned in the eucharistic prayers. This year, which has been declared the year of St. Joseph, gives us the opportunity to get to know Joseph better and to ask for his help, in order to be able to follow Jesus more closely.
# 1. Joseph is a man of faith and righteousness (cf. Mt 1:19). Like Abraham, our father in faith, he is portrayed as a righteous man. He does not want to cause shame or harm to the Virgin Mary. In him the biblical ideal is realized: this person is called to live in faith and righteousness. Joseph listens to God’s voice and follows God’s will, even if this demands a lot of him and is difficult to understand. In this way, Joseph becomes our teacher in situations where our faith is tested. He teaches us to surrender to God even in difficult situations.
# 2. Joseph is a man of prayer and silence. We have not received a single word spoken by Joseph. On the other hand, he appears to have listened to God’s instructions (cf. Mt 1:24). In obedience he fulfilled what God wanted of him. We need silence as a sacred space where we can learn to recognize the delicate yet clear voice of God. As the devout Jew he was, Joseph would have been at home in the scriptures and “chewed on” the word of God in his prayers. Surely, he must also have taught Jesus to pray. Teresa of Avila sees Joseph as our teacher in the art of prayer. If we cannot find a spiritual companion, we can always turn to him.
# 3. Joseph is the protector of the family (cf. Mt 2:13-23). In a time of threat, he takes responsibility for his small family and their safety in Egypt and then returns to Nazareth. We do not know much about daily life at home in Nazareth. It was undoubtedly a difficult and demanding life for Joseph who had to support his family. When we view the life of the holy family, it gives inspiration to our own family life. Jesus is at the center, then comes the Virgin Mary as the mother of Jesus and our mother, while Joseph stands a little more in the background. Through this discreet task of service and protection, he becomes a role model for every father. We know how important the role of the father is in providing children with a harmonious upbringing. It is therefore gratifying to see how fathers increasingly take their role seriously, take great care of their children, and enjoy spending time with them. This is heartening, especially in a time when many fathers have given up their responsibilities or are even absent.
# 4. Joseph is a role model and advocate for workers. Like most people, Joseph must support himself and his family through his work. In the biblical sense, work is especially valuable. It is also a calling to participate in God’s creation. Like Joseph, we can through our everyday and sometimes strenuous labor, work together with the Creator, and thereby give expression to the beauty of creation. Unfortunately, many workers are being robbed of their dignity and subjected to various forms of exploitation. “The laborer deserves to be paid.” (1 Tim 5:18). Therefore, Joseph is needed as a special helper. He can inspire us all to work in the presence of Jesus and for Jesus’ sake. In this way we can all contribute to making society better, more just and more peaceful, all to the glory of God and for the common good.
# 5. Joseph is the chaste bridegroom of the Virgin Mary. He faithfully stood by her while the eternal son of the Father, “God from God, Light from Light”, matured in her womb. In our oversexualized society, Joseph provides all of us with a valuable testimony through his chastity. Chastity does not only refer to our sexual and emotional life but expresses “the summation of an attitude that is the opposite of possessiveness. Chastity is freedom from possessiveness in every sphere of one’s life. Only when love is chaste, is it truly love. A possessive love ultimately becomes dangerous: it imprisons, constricts and makes for misery. God himself loved humanity with a chaste love; he left us free even to go astray and set ourselves against him. The logic of love is always the logic of freedom, and Joseph knew how to love with extraordinary freedom. He never made himself the center of things.” (PatrisCorde, 7). He is a great example to all people who wish to say: “it is no longer I who live, but it is Christ who lives in me” (Gal 2:20). Joseph can help us discover a family life that to a greater degree is characterized by equality. In particular, he can help men not to become entangled in patriarchalism or macho attitudes, so that they may experience the joy of love to its fullest and pass it on.
# 6. Joseph is the patron saint of the Church. Just as Joseph had to protect Jesus during his childhood and adolescence, he must protect the entire mystical body of Christ, the Church, during her earthly pilgrimage. In everyday Nazarean life, Joseph was a faithful and trustworthy helper for Jesus and Mary (cf. Mt 2:14). He also has the same task in the Church, both in quiet times and during persecution and adversity. We therefore especially ask for Joseph’s intercession for the Church and Christians in countries where there is persecution.
# 7. Joseph is our ideal of caregiving. In his message of peace on January 1st of this year, Pope Francis emphasized that we must create a “culture of care” – when he spoke of building a “fraternal society”. Joseph faithfully cared for his family. He is a symbol of everything we call caregiving. It is therefore no coincidence that many religious orders and spiritual communities as well as many parishes and churches are under his protection. We only need think about the Sisters of St. Joseph who helped to create a “culture of care” in our own countries. Joseph can continue to inspire us to do this.
# 8. Joseph is the protector of refugees and migrants. “Get up, take the child and his mother, and flee to Egypt” (Mt 2:13b). So said the angel of the Lord to Joseph. This event, the flight into Egypt, demonstrates that Joseph shares a fate with innumerable people today. This fate, the flight and migration of large groups of people, is a global challenge that no one can or should avoid. There are no easy solutions, but everyone has the duty and task to help ensure that people do not have to leave their homes, and if they still must, to relieve the distress of flight, and to give them a new and dignified home in other countries, even if it is only temporary. Politicians have the primary responsibility, but every citizen should contribute to a friendly climate.
# 9. Joseph is the hope of the dying. In our society, loneliness and isolation often prevail, and many must die all alone. We especially entrust them to the intercession of St. Joseph, who over time has been increasingly invoked particularly to help the dying. We know how important the hour of death is, and the need to prepare for our final meeting with the Lord. For this reason, we must all set aside whatever deeply ingrained sin and egotism is found in us and place ourselves in the hands of the Lord with hope and trust. With Joseph by our side, it becomes easier to see death as “sister death”, like St. Francis said. Everyone must face grief or fear of death, be it because of uncertainty about what happens after, or because death has become a direct threat due to violence and distress. Convinced of the resurrection of Christ and our share in it, we as Christians are called to be witnesses of life, providing comfort and hope.
Joseph protected the Lord of life at the beginning of his earthly existence; he trustingly placed his own life in the service of God. May we too become protectors of life with his help, at its beginning, at its end and for the duration of our lives on this earth, where the lives of so many people are being threatened, made uncertain, and undervalued. May St. Joseph encourage us in our life with God through his prayers and example and be a helper to all people in need.
Hail, protector of the Savior
and bridegroom of the Virgin Mary.
To you God has entrusted his Son,
in you Mary placed her trust,
with you Christ grew up to become a man.
O holy Joseph, be a father to us as well,
and guide us on the path of life.
Obtain grace, mercy and courage for us,
and protect us from all evil. Amen.
Given on the feast of the Annunciation, March 25th, 2021
Bischof Czeslaw Kozon, Copenhagen, chairman.
Cardinal Anders Arborelius, OCD, Stockholm, vice-chairman.
Bishop Bernt Eidsvig, Can.Reg, Oslo
Bishop David Tencer, OFMCap, Reykjavik
Bishop Prelate Berislav Grgic, Tromsø
Bishop Prelate Erik Varden O.C.S.O., Trondheim
Bishop Peter Bürcher, Bishop em. Reykjavik
Fr Marco Pasinato, Diocesan Administrator Helsinki
List pasterski Konferencji Episkopatu Krajów Nordyckich
„Zbudziwszy się ze snu, Józef uczynił tak, jak mu polecił anioł Pański i zabrał ją do domu jako swoją żonę.” (Mt 1,24a)
Na tym kończy się relacja ewangelisty Mateusza o śnie Józefa, w którym Bóg wyjaśnia mu swoje plany wobec Maryi i dodaje mu odwagi. Józef, do którego Bóg przemawiał przez sny, przez swoją pokorną wiarę zajmuje dyskretne i ukryte miejsce w Ewangeliach i odgrywa ważną rolę w historii zbawienia. „Jezus widział w Józefie czułość Boga” (Patris Corde, 3). W tradycji Kościoła Józef stale nabierał większego znaczenia. Papież Franciszek podkreślił rolę Józefa w naszym życiu chrześcijańskim, nie tylko w liturgii, stwierdzając, że zawsze należy go wspominać w modlitwach eucharystycznych. Ten rok, ogłoszony rokiem św. Józefa, daje nam możliwość bliższego poznania Józefa i szukania jego pomocy, aby bliżej naśladować Jezusa.
# 1. Józef jest człowiekiem wiary i sprawiedliwości (por. Mt 1, 19). Podobnie jak Abraham, nasz ojciec w wierze, jest przedstawiany jako człowiek prawy. Nie chce zawstydzać ani szkodzić Maryi Dziewicy. W Nim urzeczywistnia się biblijny ideał: ten człowiek jest powołany do życia w wierze i sprawiedliwości. Józef słucha głosu Boga i postępuje zgodnie z wolą Bożą, chociaż wymaga to od niego wiele i jest trudna do zrozumienia. W ten sposób Józef staje się dla nas nauczycielem, kiedy nasza wiara zostaje wystawiona na próbę i uczy nas poddawania się Bogu nawet w trudnych sytuacjach.
# 2. Józef jest człowiekiem modlitwy i milczenia. Nie otrzymaliśmy ani słowa z ust Józefa. Z drugiej strony wydaje się, że słuchał wskazówek Bożych (por. Mt 1, 24). W posłuszeństwie spełnił to, czego Bóg od niego chciał. Potrzebujemy ciszy jako świętej przestrzeni, w której możemy nauczyć się rozpoznawać wrażliwy, ale czysty głos Boga.
Ponieważ był pobożnym Żydem, musimy wierzyć, że Józef znał Pismo Święte i „przeżuwał” słowo Boże w swojej modlitwie. Z pewnością musiał też nauczyć Jezusa modlić się. Teresa z Avila postrzega Józefa jako naszego nauczyciela sztuki modlitwy. Jeśli nie znajdziemy towarzysza duchowego, zawsze możemy się do niego zwrócić.
# 3. Józef jest obrońcą rodziny (por. Mt 2, 13-23). Kiedy pojawia się niebezpieczeństwo, bierze odpowiedzialność za swoją małą rodzinę i jej bezpieczeństwo w Egipcie, a następnie wraca do Nazaretu. Niewiele wiemy o życiu codziennym w domu w Nazarecie. To było prawdopodobnie trudne i wymagające życia dla Józefa, który musiał utrzymać rodzinę. Kiedy patrzymy na życie świętej rodziny, jest to dla nas inspiracja dla naszego własnego życia rodzinnego. Jezus jest w centrum, potem Dziewica Maryja przychodzi jako Matka Jezusa i nasza, podczas gdy Józef jest nieco bardziej w tle. Poprzez to dyskretne, służące i opiekuńcze zadanie staje się wzorem do naśladowania dla każdego ojca. Wiemy, jak ważna jest rola ojca w harmonijnym wychowaniu dzieci. Dlatego satysfakcjonujące jest obserwowanie, jak ojcowie coraz bardziej poważnie traktują swoją rolę, troszczą się o swoje dzieci i chętnie spędzają z nimi czas. To budujące, zwłaszcza w czasach, gdy wielu ojców zrezygnowało ze swoich obowiązków lub nawet są nieobecni.
# 4. Józef jest wzorem do naśladowania i obrońcą pracujących. Jak większość ludzi, Józef musi utrzymywać siebie i swoją rodzinę dzięki swojej pracy. W sensie biblijnym praca ma zawsze szczególną wartość. To także powołanie do uczestniczenia w Boskim akcie stworzenia. Dzięki naszej codziennej, czasem ciężkiej pracy możemy – podobnie jak Józef – pracować ze Stwórcą i tym samym wyrażać piękno stworzenia. Niestety wielu pracowników jest pozbawionych godności i poddawanych różnym formom wyzysku. „Pracownik jest wart swojej pensji”. (1 Tym. 5:18). Dlatego Józef jest potrzebny jako szczególny pomocnik. Może zainspirować nas wszystkich do pracy w obecności Jezusa i dla Niego. W ten sposób wszyscy możemy przyczynić się do uczynienia społeczeństwa lepszym, sprawiedliwszym i bardziej pokojowym, a wszystko to na chwałę Boga i dla wspólnego dobra.
# 5. Józef jest Czystym oblubieńcem Maryi Dziewicy. Stał wiernie u jej boku, gdy Syn Ojca Przedwiecznego, „Bóg z Boga, światłość ze światłości” wzrastał w jej łonie. W społeczeństwie pełnym seksualizacji Józef daje nam wszystkim cenne świadectwo poprzez swoją czystość. Czystość odnosi się nie tylko do życia seksualnego i uczuciowego, ale „wyraża postawę, którą można określić jako przeciwieństwo „posiadania”. Czystość oznacza wolność od posiadania we wszystkich dziedzinach życia. Tylko wtedy, gdy miłość jest czysta, jest prawdziwą miłością. Miłość, która chce posiadać, zawsze w końcu staje się niebezpieczna, zamyka, dusi i czyni nieszczęśliwym. Sam Bóg kocha ludzi czystą miłością i daje im wolność popełniania błędów i przeciwstawiania się mu. Logika miłości jest zawsze logiką wolności, a Józef był w stanie kochać z niezwykłą wolnością. On nigdy nie stawiał się w centrum”(Patris corde, 7). Jest wspaniałym przykładem dla wszystkich, którzy powiedzą: „Ja już nie żyję, ale żyje we mnie Chrystus” (Ga 2,20). Józef może pomóc nam znaleźć równouprawnione życie w rodzinie. Może szczególnie pomóc mężczyznom, aby nie angażowali się w patriarchalizm lub postawy macho, aby w pełni doświadczać i przekazywać radość miłości.
# 6. Józef jest patronem Kościoła. Tak jak Józef musiał chronić Jezusa w okresie dorastania, tak musi on chronić całe tajemnicze ciało Chrystusa, jakim jest Kościół, podczas jego ziemskiej pielgrzymki. W życiu codziennym w Nazarecie Józef był wiernym i niezawodnym pomocnikiem Jezusa i Maryi (por. Mt 2,14). Ma również to samo zadanie wobec Kościoła, zarówno w spokojnych chwilach, jak i w czasie prześladowań i przeciwności. Dlatego szczególnie modlimy się o wstawiennictwo Józefa za Kościół i chrześcijan na ziemiach, na których panują prześladowania.
# 7. Józef jest dla nas wzorem opiekuna. W swoim orędziu pokojowym z 1 stycznia tego roku papież Franciszek podkreślił, że musimy stworzyć „kulturę troskliwości” – kiedy mówił o „kulturze spotkania”. Józef wiernie troszczył się o swoją rodzinę. Jest symbolem wszystkiego, co nazywa się troską. Nie jest więc przypadkiem, że wiele zakonów i stowarzyszeń duchownych, a także wiele parafii i kościołów znajduje się pod jego opieką. Wystarczy pomyśleć o siostrach św. Józefa, które pomogły stworzyć „kulturę opieki” na naszych ziemiach. Józef może nadal nas do tego inspirować.
# 8. Józef jest obrońcą uchodźców i migrantów. „Wstań, weź dziecię i matkę dziecka i uciekaj do Egiptu” (Mt 2,13b). Wtedy anioł Pański powiedział do Józefa. To wydarzenie, ucieczka do Egiptu, pokazuje, że Józef dzieli los niezliczonych ludzi do dnia dzisiejszego. Ten los, ucieczka i migracja wielkich tłumów, jest globalnym wyzwaniem, którego nikt nie może ani nie uda się nikomu zatrzymać. Nie ma łatwych rozwiązań, ale obowiązkiem i zadaniem każdego jest dopilnowanie, aby ludzie nie musieli opuszczać swoich domów, a jeśli nadal będą musieli, to aby załagodzić cierpienie podczas ucieczki oraz dać im możliwość stworzenia nowego i godnego domu w innych krajach, nawet jeśli tylko tymczasowo. Główną odpowiedzialność ponoszą politycy jednak każdy obywatel musi przyczyniać się do tworzenia przyjaznego klimatu.
# 9. Józef jest nadzieją dla konających. W naszym społeczeństwie, w którym często panuje samotność i izolacja, wielu musi umierać samotnie. To właśnie ich polecamy szczególnie wstawiennictwu św. Józefa, który z biegiem lat jest coraz bardziej wzywany do niesienia pomocy szczególnie tym konającym. Wiemy, jak ważna jest godzina naszej śmierci i że musimy przygotować się na ostateczne spotkanie z Panem. Dlatego musimy odłożyć na bok wszystko, co jest w nas zakorzenione z grzechu i samolubstwa, i oddać się w ręce Pana z nadzieją i ufnością. Mając Józefa u boku, łatwiej jest widzieć śmierć jako „siostrę śmierć”, jak to ujął św. Franciszek. Każdy staje w obliczu żalu lub strachu przed śmiercią, czy to z powodu niepewności, co nastąpi później, czy też dlatego, że śmierć jest bezpośrednim zagrożeniem w wyniku przemocy i przeciwności losu. Przekonani o zmartwychwstaniu Chrystusa i naszego w nim udziału, my, chrześcijanie, jesteśmy powołani aby być świadkami życia, aby nieść pocieszenie i nadzieję.
Józef chronił życia Pana na początku jego ziemskiej egzystencji; ufnie oddał swoje życie służbie Bogu. Niech nam pomoże stać się obrońcami życia na początku, na końcu i tak długo, jak długo jesteśmy na tej ziemi, gdzie życie tak wielu ludzi jest zagrożone, niepewne i niedoceniane. Niech św. Józef nas zachęca w naszym życiu z Bogiem poprzez swoją modlitwę i przykład by być pomocą dla wszystkich potrzebujących.
Witaj, opiekunie Odkupiciela,
i oblubieńcze Maryi Dziewicy.
Tobie Bóg powierzył swojego Syna;
Tobie zaufała Maryja;
z Tobą Chrystus stał się człowiekiem.
O święty Józefie, okaż się ojcem także i nam,
i prowadź nas na drodze życia.
Wyjednaj nam łaskę, miłosierdzie i odwagę,
i broń nas od wszelkiego zła. Amen.
Dano w święto Zwiastowania Pańskiego 25 marca 2021
Biskup Czesław Kozoń, Kopenhaga, przewodniczący
Kardynał Anders Aborelius OCD, Sztokholm, wiceprzewodniczący
Biskup Bernt Eidsvig Can.Reg, Oslo
Biskup David Tencer OFMCap, Reykjavik
Biskup prałat Berislav Grgic, Tromsø
Biskup prałat Erik Varden OCSO
Biskup Peter Bürcher, biskup em., Reykjavik
Ks. Marco Pasinato, Administrator diecezjalny, Helsinki
Liham Pastoral mula sa Kapulungan ng mga Obispo sa Nordic
“Kaya pagkagising ni Jose, ginawa niya ang sinabi ng Anghel ng Panginoon at tinanggap niya ang kanyang asawa” (Mt 1,24a)
Ganito nagtapos ang ulat ng ebanghelista na si Mateo tungkol sa panaginip ni Jose. Dito ipinaliwanag ng Diyos ang mga plano niya para kay Maria, at nagdulot ng tibay ng loob kay Jose. Kinausap ng Diyos si Jose sa pamamagitan ng mga panaginip; kahit na tahimik at tago ang kanyang katayuan sa mga ebanghelyo dahil sa kanyang mapagpakumbabang katapatan, siya ay may mahalagang bahagi sa kasaysayan ng kaligtasan. “Kay Jose, nakita ni Hesus ang malambing na pagibig ng Diyos.” (Patris Cordis, 3). Sa Tradisyon ng Simbahan, si Jose ay lalo’t higit naging mahalaga. Binigyan liwanag ni Papa Francisco ang gampanin ni Jose sa ating buhay Kristiyano, hindi lamang sa liturhiya na inutos na palagiang banggitin si Jose sa mga panalangin eukaristiko. Ang taong ito na inihayag bilang Taon ni San Jose ay nagbibigay ng pagkakataon upang higit na makilala si Jose at hingin ang kanyang tulong upang masundan natin mas maigi si Hesus.
1.Si Jose ay taong may pananampalataya at matuwid (hm Mt 1:19). Katulad ni Abraham, ang ating ama sa pananampalataya, siya ay inilawaran bilang isang matuwid na tao. Hindi niya gusto maging dahilan ng hiya o pinsala kay Birhen Maria. Kay Jose ang makabibliyang mithiin ay naisakatuparan. Nakinig si Jose sa tinig at kalooban ng Diyos kahit humingi ito sa kanya ng higit at mahirap maintidihan. Sa ganitong paraan, si Jose ay naging guro natin sa kalagayan kung saan dumadaan ang ating pananampalataya sa pagsubok. Itinuturo niya sa atin na isuko natin sa Diyos kahit na ang mga mahihirap na katayuan sa buhay.
2.Si Jose ay taong mapanalangin at tahimik. Walang tayong natanggap kay Jose kahit na isa man na tinurang salita. Sa kabilang dako, nakita na siya ay sumunod sa mga tagubilin ng Diyos (hm Mt 1:24). Sa kanyang pagtalima, ang gusto ng Diyos na gawin niya ay nangyari. Kailangan natin ng katahimikan bilang sagradong puwang kung saan natututo tayong kilalanin ang maselan ngunit malinaw na tinig ng Diyos. Bilang marubdob na Hudyo, si Jose ay nanahan sa Banal na Kasulatan at sanay magnilay sa Salita ng Diyos sa kanyang mga panalangin. Kaya nga siguradong naturuan niya si Hesus na magdasal. Sa ganang tingin ni Teresa ng Avila, si Jose ay isang guro ng sining ng panalangin. Kung wala tayong matatagpuang espiritual na kaagapay, pwede tayong bumaling palagi sa kanya.
3.Si Jose ay tagapangtanggol ng mag-anak (hm Mt. 2:13-23). Sa oras ng banta ng panganib, inako niya ang kapakanan at kaligtasan para sa kanyang maliit na mag-anak sa Ehipto at pagbalik sa Nazaret. Di natin alam ang pangaraw-araw na pamumuhay sa Nazaret. Walang duda na mahirap at hindi biro para kay Jose ang pagtaguyod sa mag-anak. Kung matingnan natin ang buhay ng mag-anak, ito ay magbibigay ng inspirasyon sa ating sariling buhay mag-anak. Nakagitna si Hesus na sinusundan si Birhen Maria kanyang ina at ina rin natin, habang si Jose bahagyang nasa sa likod nila. Sa pamamagitan ng maingat na panglilingkod at pag-aaruga, si Jose ay naging huwaran para sa lahat ng ama. Alam natin kung gaano kahalaga ang gampanin ng ama sa pabibigay ng tugmang pagpapalaki sa mga anak. Kaya’t nagdudulot-saya ang makita kung gaano taus-pusong ginagampanan ng mga ama ang pag-alaga sa kanilang mga anak at masayang naglalaan ng panahon para sa kanila. Ito ay nagpapataba ng puso lalo na sa panahon kung saan ang mga ama ay bumitiw sa kanilang pananagutan o kaya naman ay wala sa kanilang piling.
4.Si Jose ay huwaran at tagapag-adya ng mga manggagawa. Katulad ng karamihan, kailangan ni Jose na balikatin ang kanyang sarili at ang kanyang mag-anak sa pamamatigan ng paggawa. Sa makabibliyang kahulugan, ang paggawa ay lalo’t higit na mahalaga. Ito ay tawag na makibahagi sa nilikha ng Diyos. Katulad ni Jose, pwede tayo gumawa kasama ang Manglilikha sa pamamagitan ng araw-araw at minsan nakakapagod na pagbata, ng sa gayon maipahayag ang kagandahan ng sangnilikha. Sa kasawiang palad, marami sa mga manggagawa ay napagnakawan na kanilang dignidad at niyurakan ng ibang-ibang uri ng pagsasamantala. “May karapatan ang trabahador sa kanilang suweldo” (1 Tim 5:18). Samakatuwid, si Jose ay nangangailangan ng katulong. Si Jose ang inspirasyon natin upang gumawa tayo sa piling ni Hesus at para kay Hesus. Sa ganitong paraan, nag-aambag tayo upang lumikha ng mas mainam na lipunan, higit na makatarungan at may kapayapaa upang ang lahat ng ito ay ikaluluwalhati ng Diyos at ikabubuti ng lahat.
5.Si Jose ay ang dalisay na kabiyak ng Birheng Maria. Matapat siyang umalalay kay Maria habang ang walang hanggang anak ng Ama, “Diyos mula sa Diyos, Liwanag mula sa Liwanag”, lumaki sa sinapupunan. Sa ating lipunang labis ang pagkahumaling sa buhay sekwal, si Jose ay nagbibigay ng mahalagang saksi sa pamamagitan ng kalinisan. Ang kalinisan di lamang tumutukoy sa ating sekwal at emosyonal na buhay; ito ay nagpapahayag ng “kabuohan ng pagkilos.” Ang kalinisan ay kalayaan mula sa pagkamapang-ari sa lahat ng aspeto ng buhay ng bawat isa. Ang pag-ibig na malinis lamang ang tunay. Ang mapag-aring pag-ibig ay sa bandang huli nagiging mapanganib. Ito ay nangpipiit, nanggigipit, at nahuhulog sa karalitaan. Mahal ng Diyos mismo ang sangkatauhan ng may malinis na pagmamahal; hinayaan niya tayong maging malaya at kahit minsan ay naligaw at naging palaban sa kanya. Ang lohika ng pag-ibig ay palaging lohika ng kalayaan, at alam ni Jose kung paano ang magmahal ng may di karaniwang kalayaan. Hindi kailanman ginawa niyang sentro ng mga bagay ang kanyang sarili.” (Patris Corde, 7). Siya ay dakilang halimbawa sa lahat ng tao na gustong magsabi na: “hindi na ako ang nabubuhay kundi si Kristo ang nabubuhay sa akin.” (Gal 2:20). Matutulungan tayo ni Jose na matuklasan ang buhay mag-anak – ang mataas na antas nito nahuhubog sa pagkapantay-pantay. Higit sa lahat, matutulungan ni Jose ang mga kalalakihan na huwag padala sa patriarkalismo o pangmacho pagkilos, ng sa gayon kanilang maranasan ang tunay na ligaya ng pag-ibig at maibahagi ito.
6.Si Jose ay patron ng Simbahan. Ang pagtatangol ni Jose kay Hesus noong sanggol at bata pa ito ay siya ring ginagawa niya sa buong katawan mistiko ni Kristo, ang Simbahan, habang ito ay naglalakbay pa rito sa daigdig. Sa pang-araw-araw na buhay sa Nazaret, si Jose ay matapat at mapagkakatiwalaan na katuwang nina Hesus at Maria (hm Mt. 2:14). Mayroong din siyang tungkulin sa Simbahan, sa mapayapa man o sa maligalig na panahon. Kaya dapat tayong higit na humingi ng panalangin ni Jose para sa Simbahan at mga Kristiyano, lalo na sa mga bansang may pag-uusig.
7.Si Jose ay huwaran ng gawaing-pangangalaga. Sa mensahe ng kapayapaan noong ika-1 ng Enero ng taong ito, binigyan diin ni Papa Francisco na kailangang lumikha tayo ng “kultura ng pangangalaga”. Ito ay noong siya ay magsalita tungkol sa pagtayo ng “makakapatirang lipunan”. Si Jose ay matapat sa pag-aaruga sa kanyang mag-anak. Kaya hindi na nakapagtataka na maraming mga relihiyosong orden at espritual na pamayanan, mga parokya at simbahan nasa ilalim ng kanyang pagkalinga. Isipin na lamang natin ang Sister of St Joseph na tumulong lumikha ng “kultura ng kapayapaan” sa ating mga bansa. Magagawa ni Jose na pasiglahin pa tayo sa gawain ito.
8.Si Jose ay tagapangtanggol ng mga refugees at mga migrante. “Bumangon ka, dalhin ang sanggol at ang kanyang ina at tumakas pa-Ehipto” (Mt. 2:13). Ito ang sabi ng Anghel ng Panginoon kay Jose. Nagpapakita ang paglikas sa Ehipto na si Jose ay kabahagi sa kapalaran ng di mabilang na mga tao. Ang kalagayang ito, ang pagtakas at paglikas ng malawak na pangkat ng mga tao ay isang pandaigdigang hamon na hindi maiiwasan, datapwat sana ay dapat iwasan. Walang madaliang solusyon ito. Ngunit bawat isa ay may tungkulin at pananagutan na tumulong masiguro na ang mga tao ay di dapat lumisan sa kanilang mga tahanan. At kung talagang kinakailangan, dapat maibsan ang hapis ng kanilang paglisan at mabigyan sila ng bago at karapatdapat na tahanan sa ibang bansa, kahit na pansamantala. Pangunahing pananagutan ito ng mga politiko at dapat may ambag ang bawat mamayan sa pagkakaroon ng mapagtanggap na kalagayan.
9.Si Jose ay pag-asa ng mga mamamatay. Sa ating lipunan, ang kalungkutan at pag-iisa ay kadalasan siyang nananaig, at marami ang namamatay na nag-iisa. Ipinagkakatiwala natin lalong lalo na sa panalangin ni San Jose na siyang madalas tawagan ngayong panahon na saklolohan at damayan ang mga namamatay. Alam natin kung gaano kahalaga ang oras ng kamatayan at ang kailangang handa sa huling pakikipagtagpo sa Panginoon. Sa kadahilanan ito, alisin natin ang anumang kasalanan ating kinasasadlakan at ang ating pagkamakasarili; at ipagkatiwala ang ating mga sarili sa mga palad ng Panginoon ng may pag-asa at tiwala. Kapag si Jose nasa tabi natin mas madaling tingnan ang kamatayanan bilang “kapatid na kamatayan,” ayon kay San Francisco. Bawat isa sa atin, kailangan harapin ang hirap at takot ng kamatayan. Ito ay dahil sa kawalang katiyakan kung ano ang mangyayari pakatapos, o kaya dahil sa kamatayan may nakaambang banta ng dahas at pighati. Bilang nananalig sa Muling Pagkabuhay ng Panginoon at sa ating pakikibahagi dito, tayong mga Kristiyano ay tinawag bilang mga saksi ng buhay na nagbibigay ginhawa at pag-asa.
Ipinagtanggol ni Jose ang Panginoon ng Buhay sa umpisa ng kanyang makalupang pag-iral;
inilagak niya ang kanyang buhay sa paglilingkod sa Diyos. Tayo nawa’y maging mga tagapagtanggol ng buhay sa tulong niya, sa umpisa, sa katapusan, at sa kabuohan ng ating buhay sa daigdig na kung saan napakaraming mga tao ang nabubuhay na may banta, alinlangan at minamaliit. Palakasin nawa ni San Jose ang ating pakikipamuhay sa Diyos sa pamamagitan ng kanyang mga panalangin, ng kanyang pagiging huwaran at pagkamatulungin sa lahat ngnangangailangan.
Aba, tagapangtanggol ng Tagapaglistasat kabiyak ng Birhen Maria.
Sa iyo itinagubilin ng Diyos ang kanyang Anak,
sa iyo nagtiwala si Maria,
kasama ka ni Kristo sa paglaki bilang tao.
O San Jose, maging ama ka rin namin,
at gabay namin sa landas ng buhay.
Ipanalangin mong makamit namin biyaya, awa at lakas ng loob
at ipagtanggol mo kami sa lahat ng masama. Amen.
Inihalad sa kapistahan ng Anunciation, Ika-25 Marso, 2021
+ Obispo Czeslaw Kozon, Copenhagen, pangulo
+ Kard. Anders Arborelius, OCD, Stockholm, bise pangulo
+ Obispo Bernt Eidsvig, Can. Reg, Oslo
+ Obispo David Tencer, OFMCap, Reykjavik
+ Obispo Prelate BerislavGrgic, Tromsø
+ Obispo Prelate Erik Varden O.C.S.O., Trondheim
